Darbelerin Sonuçları - 7

(28 Şubat ve FETÖ)

28 Şubat yargılamaları müebbetle sonlandı. Ancak mahkeme, yaşları, sağlık durumları da dikkate alınarak haklarında yurt dışına çıkma yasağı ve imza karşılığında adli kontrol uygulanması kararını verdi.

Fakat bu karar, kamu vicdanında kabul görmedi. Zira hala o dönem kumpaslarla içeri alınmış ve ömrünü hapiste çürütmüş mağdurlar var. Geçtiğimiz günlerde bu mağdurlar için de bir komisyon kurulup gerekli çalışmalar yapılacağı duyurulmuştu.

Basına yansıyan çok hüzünlü hikayeler ve çalınmış hayatlar var. Şu günlerde bazı FETÖ’cülerin yarattığı algılara, iktidar karşıtlığı duygularının etkisiyle kolayca yenik düşen bazı kişilerin, o dönemle kıyaslama yapması pek enteresan!

Öncelikle 28 Şubat mağdurları darbecilik suçundan içeride değil tam tersi, darbecilerin cezalandırdığı kişiler. Oysa FETÖ mağduru olduğu iddia edilenlerin büyük çoğunluğu, zaten darbe yapan terör örgütünün sadık elemanları.

Maalesef, 28 Şubat’ın en büyük destekçilerinden biri de yine terör örgütü FETÖ’dür. Gülen, 16 Nisan 1997'de Kanal D'den Yalçın Doğan'a verdiği röportajda, askerlerin anayasanın kendilerine verdiği yetkiyi kullandıklarını belirtmişti:

"Askerlerimiz bir yönüyle yaptıkları bazı şeylerden ötürü bazı çevrelerce, belki antidemokratik davranıyor sayılabilirler. Ama onlar konumlarının gereğini anayasanın kendilerine verdiği şeyleri yerine getiriyorlar. Hatta dahası, ben zannediyorum, onlar, bazı sivil kesimlerden daha demokrat."

 "Herhalde onların temsil ettikleri kuvvet şu partiler arasında birbirini istemeyen insanların elinde olsa bir gece hızlı bir baskınla gelirler hasımlarını bertaraf ederler onun yerine otururlar."

 "Kuvvet ellerinde olduğu halde çok mantıki davranıyorlar. Çok muhakemeli davranıyorlar. Epey zamandan beri. His öne çıkmıyor burada ve kuvvet, güç gösterisi şeklinde öne çıkmıyor. Bana demokraside daha dengeli geliyorlar, o açıdan." (F.G)

Rahmetli Erbakan’ın neden arkadaşlarını bu şahısla ilgili uyardığını bu satırları okuyunca daha net anlıyoruz. Yine bu günlerde Saadet Partisi’nin yediği 28 Şubat dayağından zerre ders almadığını da görebiliyoruz.

Gerçi, Şevket Kazan’ın; “28 Şubat bir darbe değildi” demesi de ayrı bir komediyken Tansu Çiller’in aksini söylemesi ilginçti.

FETÖ’nün bu darbeyi niye desteklediğine gelince; 1970’te başlayan devletin hücrelerine sızma hareketinin, Erbakan döneminde engelleneceğini biliyordu.

28 Şubat günü, 8 saatten fazla süren MGK toplantısı sonrasında, Erbakan’a dayatılan bir bildiriyi imzalamadığını ve ciddi bir baskıya maruz kaldığını öğreniyorduk.

Bu belgenin adı; ‘İrticai Eylem Planı’ idi. Öyle bir belgeydi ki; Müslüman kimlikli insanlara, bırakın devlette neredeyse sokakta bile yaşam hakkı tanınmıyordu. Baş örtüsüyle okula gitmek yasaklandı. Çok sayıda genç kız, örtülerinden dolayı okuldan atıldı. Üniversitelerde ikna odaları kuruldu. Sırf eşi örtülü olduğu için ordu ile ilişiği kesilen subaylar vardı.

Adı sanı bilinen bazı gazeteciler köşelerinden örtülü kadınlara, sakallı adamlara adeta savaş açıp, gördükleri yerde şikâyet edeceklerini bile yazdılar. Oysa, şimdi durmadan “yaşam tarzı” edebiyatı yapanlar, tam da o günlerde o insanların yaşam tarzına saygı duymuyordu.

28 Şubat, İslami kesimde derin izler bırakan, post modern bir darbeydi.

Darbenin ekonomik boyutlarına gelince;

Sadece içini boşaltarak bankalardan hortumladıkları miktar 46 milyardı. 14’ten fazla banka TMSF’ye devredildi. Tüm zararlar devlete dolayısıyla halkın sırtına bindirildi. Çok sayıda iş adamı ve medya patronu bu dönemde kendi kurdukları bankalardan, şirketlerine aktardıkları paralarla haksız kazançlarını katladılar. Enflasyon yüzde 70’leri gördü.

2001 krizinin temelini atan 28 Şubat darbesi, ülkenin ekonomik, sosyal ve siyasi açılardan zaman kaybettirerek tüm darbeler gibi görevini yapmıştı.

Her konuda görüş bildiren AB /ABD o zaman da yine darbeye “darbe” dememiş, dolaylı eleştirilerle geçiştirmişlerdi.