Anadolu'daki Türk Boylarının Konuştuğu Türkçe Tabirler

Davete “OKUNTU” yeni gelene“ GUMA”,

İnceden açılmış ekmeğe “YUKA”,

Saciçinde “KÖMBE”, üstde “BAZLAMA”,

Savrulan buğdaya “CEÇ” deller bizde.!!!

Babaanneye “EBE”, halaya “BİBİ”,

Amcaya “EMMİ” der, çocuğa “SABİ”,

Uzağa “IRAK” der, yakına “BERİ”,

Birin çağırırken “HİŞ” deller bizde.!!!

Hastalığa “MARAZ”, öksürüğe “ÇOR”,

yabancıya “EL”,

acemiye “TOR”,

Hanıma “AVRAT” der konuşmaya “ŞOR”,

İşler kötü ise “YAŞ” deller bizde.!!!

Büyük kaba “HELKE”, küçüğe “ŞİTİL”

Tohuma “BİDER” der, fidana “ŞETİL”,

Şakaya “YARENNİK”

girmekse “DIKIL”,

Leğen demezlerde “TEŞ” deller bizde.!!!

Düğmeye “İLİK” der, eşarba “YAĞLIK”

Yayılmış yoğurdun suyuna “KATIK”,

Ayrana “ÇALKAMAÇ”, yayığa “YANNIK”,

Avşar pilavına “AŞ” deller bizde.!!!

Çukurlara “YARIK”, bedava “BELEŞ”,

Hayvan ölüsünün adına “ÜLEŞ”,

Güzele “GÖKÇEK” der, bir adı “KELEŞ”,

Rüya demezlerde “DÜŞ” deller bizde.!!!

Herhâlde “ELLEHAM ”bir adı “ZAHAR”,

Ameleye “IRGAT”, koyuna “DAVAR”,

Tazeye “ACER” der, yokuşa “BAYAR”,

Koş gel demezlerde “GOP” deller bizde.!!!

Kırmızı “TOKADALI”, pembeye “ŞAYAK”,

Amcaya “EMMİ”, kibâra “KIYAK”,

Az önce “DEBİYAK”, demine “BAYAK”,

Otun samanına “KERS” deller bizde.!!!

Dünürüne “HISIM”, düşmâna “HASIM”,

Gömleğe “İŞLİK” der, ilmeğe “DÜĞÜM”,

Havluya “PEŞKİR”, bakraca “GÜĞÜM”,

Yetmemiş armuda “KEŞ ” deller bizde.!!!

Gezmeye “HALAKA”, zarara “GAREZ”,

Nüfusa “HORANTA”, murâda “MURAZ”,

Biçilmiş Ekinin yerine “FİREZ”,

Bahardan önceye “GIŞ” deller bizde

Okula “MEKTEP” der,Tokada “ŞAPLAK”

Tarlaya su akan Yerlere “SAVAK”

Esire “YESİR” der,Üşümek “BUYMAK”

Ağaç kırılınca “HAŞ” deller bizde

Fasulye ye “PAKLA” der,Pencereye “PENEK”

Havuca “PÜRÇÜKLÜ” Yıkanmak “ÇİMMEK”

Çiftçiye “İREÇBER, bakmak “DEANEMEK”

Bayat yumurtaya “CILK” deller bizde

İşarete “IŞMAR”, tavıra “ZAVIR”

Önceye “SELEF” der,Geçmişe “BILDIR”

Lüzumsuza “VETSİZ”, kahıra “GAHİR”

Anlaştık demezde “HE” deller bizde

Elbiseye “ASBAP”, Yıkanmış “YUNUK”

Yanağa “AVURT” der,Surata “DULUK”

Civcive “CÜCÜK”, Hindiye “CULUK”

Kümese sürerken “KİŞ” deller bizde

Değneğe “MESES” der,balkona “ÇARDAK”

Sipariş “ISMARIÇ”, Kızmak “SOKRANMAK”

Uzaklaşmanın adı bizde "IRAMAK”

Eşeğe binerken “ÇÜŞ” deller bizde

Çukur taşa “GAKLIK”, Dolaba “GAPLIK”

Tavaya “ELLİCE”, Yemeğe “AZZIK”

Testiye “CERE” der takıya “BEKLİK”

Karnın yemiyorsa “ŞİŞ”

Evet yerine kısaca "HE" deller bizde..