İşitme Engelliler Voleybol Milli Takımı kaptanı Yeter Yalçın’ın Eda Erdem sevgisi:

ANKARA (AA) MUSA SAMUR Brezilya'da düzenlenen 24. İşitme Engelliler Yaz Olimpiyatları'nda (Deaflympics) şampiyon olan Kadın Voleybol Milli Takımı'nın kaptanı Yeter Yalçın, A Milli Kadın Voleybol Takımı kaptanı Eda Erdem Dündar'ın "oyuncu kişiliğini" beğendiğini söyledi.

Yeter Yalçın, AA Spor Sohbetleri'nde yaptığı açıklamada "Filenin Sultanları"ndan arkadaşlarının olduğunu belirterek, "Eda Erdem'i severim. Kendisini, oyuncu kişiliğini beğenirim. Ben de orta oyuncuyum. Stilimiz benziyor." dedi.

Kendisinin de arkadaşları gibi A Milli Takım'a kadar yükselmek istediğini ama "gücünün yetmediğini" belirten Yeter, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Meryem Boz, Eda Erdem Dündar, Naz Aydemir Akyol takım arkadaşlarım. Alt kategorilerde milli takımlarda birlikteydik, antrenmanlar yaptık. Ben bu kadar yapabildim. İşitme engellilerde olacak diye düşündüm. Görüşmüyoruz. Aramızdaki iletişim koptu. Ben onları görüyorum ama onlar beni görmüyor, karşılaşmadık. İki mili takım antrenman yapsa iyi olurdu ama kamp yerleri farklı oluyor, şehir dışı, yurt dışındalar. Biz sürekli sabit yerdeyiz."

Voleybola 2000 yılında başlayan, İller Bankası ile yıldız ve genç milli takımlarda 6 sene "normal" oynadıktan sonra 2013'te işitme engelliler voleybola geçen Yeter Yalçın, "2013 olimpiyatlarıyla birlikte işitme engelli takımında oynamaya başladım. 2 olimpiyattan sonra üçüncüde şampiyonluğa ulaştım. Önce dünya şampiyonluğu, 8 ay sonra da olimpiyat şampiyonluğu geldi. Çok mutluyum." diye konuştu.

"Ablalık zor, kaptanlık ayrı zor"

Milli takımın takımda yaşı en büyük oyuncunun kendisi olduğuna dikkati çeken Yeter, "10 senedir kaptanlık yapıyorum. Ablalık zor, kaptanlık ayrı zor." ifadelerini kullandı.

Takım arkadaşlarıyla iletişimi göz temasıyla kurduğunu aktaran Yeter Yalçın, "Tanıdığım için en ufak mimikle bile anlaşabiliyorum. Arkadaşça yaklaştım, sağ olsunlar beni hiç üzmediler. 21 yıldır voleybol camiasının içindeyim. Maç bitene kadar sadece maça odaklanırım. Küçük yaştan beri azmimi hiç bırakmadım. Çalışarak 'bir yere geleceğim dedim. Bir yaştan sonra voleybol hayatı bitecek ama sağlığım elverdikçe oynamayı düşünüyorum." değerlendirmesinde bulundu.

Aktif sporculuğun ardından antrenörlük yaparak bildiklerini öğretmek istediğini kaydeden Yeter Yalçın, "İşitme Engelliler 21 Yaş Altı Milli Takımı'nda yardımcı antrenörlük yaptım. Yaz okullarında çocukları çalıştırdım ama oyunculuk ve antrenörlük bir arada olmuyor." diye konuştu.

İşitme Engelliler Milli Takımı'nda "yanlış anlaşılmanın" çok olduğunu ifade eden Yeter, "Farklı algılayabiliyorlar. Yüzleşme olduğunda 'farklı' anladık diyorlar. Kitap okumaları gerekiyor. Algılamaları geride, geç algılıyorlar." diyerek sözlerini tamamladı.